Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου 2013

Στον Μορφωτικό Σύλλογο Κυριων Πατρών

Προσκεκλημένος απο τον Μορφωτικό Σύλλογο Κυριών Πατρών, ο Θεολόγος π.Ιωάννης Νικόπουλος μίλησε τη Δευτέρα το βράδυ στην αίθουσα του Συλλόγου Οθωνος Αμαλίας 74, με θέμα: “Χριστούγεννα: Απο την ψευδαίσθηση της γιορτής στην αίσθηση της Ζωής”.Τον ομιλητή καλοσώρισε και ευχαρίστησε για την παρουσία του η Πρόεδρος του Συλλόγου κ.Πηνελόπη Κρέτση-Λεοντσίνη.Ο π.Ιωάννης στην ομιλία του:



- Αναφέρθηκε στην αποκοπή των εθίμων απο το βίωμα της γιορτής,με αποτέλεσμα να οδηγείται ο ανθρωπος στο ψυχικό κενό, στην ψευδαίσθηση ευτυχίας, στη θλίψη και στη κατάθλιψη. Τα “εμπορικά χριστούγεννα”, το συναισθηματικό στόλισμα, τα θρησκευτικά αφιερώματα των εφημερίδων και των καναλιών δεν αγγίζουν το νόημα της γιορτής, γι΄αυτό και το βάλτωμα στα ιδια, στο παρελθόν, εξ΄ου η κατάθλιψη, η μελαγχολία, η απελπισία των ανθρώπων…..Απουσιάζει η εκπληξη, το νεο, το προσδοκώμενο, ηελπίδα για το μέλλον.
-Σημείωσε οτι ο ανθρωπος οταν χασει το νόημα της ζωής του, την προοπτικη του, τοτε χανει και την αυτοεκτίμηση του αναζητώντας κάποιο υποκατάστατο: τη χριστουγεννιάτικη γιορτή, τον φανταστικό παιδικό κόσμο. Η μετατροπή της εορτής της ενσαρκώσεως σε μια παιδική χαρά δεν είναι τίποτε άλλο παρά η προσπάθεια του σημερινού ανθρώπου να δημιουργήσει ένα φανταστικό, νηπιακό κόσμο(Ψυχοναρκωτικό).
-Από την άλλη πλευρά, ενας φανταστικός κόσμος, ενας ψεύτικος κόσμος της αίώνιας νεότητος που εχουμε φτιάξει, δεν αντέχει την πραγμα-τικότητα, όταν ερχεται αντιμέτωπος με μια ημερομηνία λήξης, με το θάνατο. Όταν ο ανθρωπος απογοητεύεται από τη ζωή του, όταν δεν αποδέχεται την απομάκρυνση του από το Θεό, την ελλειψη νοήματος, την υπαρξιακή του μοναξιά,και όταν αρχίσει να καταλαβαίνει ότι δεν μπορεί να βγεί από αυτό τον ψεύτικο κόσμο και να ξεκινήσει μια νέα ζωή, τότε ο πόνος, η θλίψη, η μελαγχολία, η απελπισία του γίνονται αβάστακτα και προσπαθεί να δραπετεύσει προσωρινά με διάφορους επιφανειακούς γιορταστικούς τρόπους.
-Υπενθύμισε οτι η ορθοδοξη λειτουργική ζωή και αγωγή δεν προσπαθεί να αποφύγει τον πόνο και τη θλίψη, αλλά και δεν αφήνει τον χριστιανό να ξεχαστεί σε ενα ανύπαρκτο και φανταστικο κόσμο.
-Ετόνισε οτι Τα χριστουγεννιάτικα εθιμα αποτελούν πολύτιμα στοιχεία της παράδοσης μας, την εκφράζουν, αλλά δεν την αντικαθιστούν.Η ορθόδοξη Παράδοση δεν είναι επιφανειακή, εχει βάθος.Παράδοση θα πεί κάτι που παραδίδεται.Ο Θεός απεκάλυψε τον Εαυτό Του στους Αγίους και αυτοί παρέδωσαν αυτή την Αποκάλυψη, κυρίως με την πνευματική αναγέννηση, στα πνευματικά τους παιδιά.Η Παράδοση δηλαδή είναι η ζωή του Θεού και η κοινωνία με το Θεό. Όταν ενωνόμαστε με το Χριστό(δια της πνευματικής μας αναγεννήσεως),παραλαμβάνουμε την αποκάλυψη, μας παραδίδεται η ζωή, και ετσι νοηματοδοτείται η υπαρξη μας.Επομένως η Εκκλησία μπορεί να δώσει νόημα στην υπαρξη μας, μπορεί να απαντησει στα βασανιστικά ερωτήματα για τη ζωή και το θάνατο, ερωτήματα που γεννούν την απελπισία.
-Υπογράμμισε το γεγονός της Θείας Ενσαρκώσεως απο πλευράς θεολογικής.Οτι η Γέννηση του Χριστού συνδέεται με την αναγέννηση του ανθρώπου, με την γέννηση του Χριστού μέσα στον ανθρωπο και την γέννηση του ανθρώπου μέσα στην Εκκλησία, που είναι το Σώμα του Χριστού.Στο Χριστό εχεις την αίσθηση της Ζωής. Και κατέληξε: Η γεννηση του Χριστου ειναι ενα γεγονος ζωής, αίσθηση ζωής, προσωπικης ανακαλυψης, βιωματικης εμπειρίας,δεν εχει καμια σχεση με τη συναισθηματικη διακόσμηση, την εμπορική εκμεταλευση, και το θρησκευτικο βερμπαλισμο-πολυλογια της εορτης.Αυτή την αίσθηση της ζωής θα ψηλαφίσουμε σε οποιο ορθόδοξο εκκλησάκι βρεθούμε στον ορθρο της εορτής, μέσα από μια εκπληκτική ποίηση και την αμεσοτητα της εικόνος:«Ασαρκος γαρ ων, εσαρκώθη εκών και γέγονεν ο ων, ο ουκ ην, δι’ ημάς….Και μη εκστάς της φύσεως, μετέσχε του ημετέρου φυράματος. Εξήλθεν Λόγος εις ανάπλασιν λαών».
Αυτή την αισθηση της ζωης θα ψηλαφησουμε μεσα απο το βασικο δρόμο της θεογνωσίας την ασκηση .Αυτη την αισθηση της ζωης θα ψηλαφησουμε μεσα απο το ζωηφόρο θανατο που ειναι η ταπείνωση.Αυτη την αισθηση ζωης θα ψηλαφήσουμε στο μυστικο Δείπνο της Ευχαριστίας, θα δουμε “που εγεννηθη ο Χριστός”, τον τοπο και τον τροπο της ενωσης του Θεου με τον ανθρωπο.
Η γιορτη ειναι μυστικη, ειναι “μυστηριον μεγα και παραδοξον” Αυτο το μυστηριο καλουμαστε να ζησουμε μεσα απο την εκκλησιαστικη μας εμπειρία σας το ευχομαι ολοψύχως. Καλα και ευλογημένα Χριστουγεννα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: