Παραμυθητική θεολογία

Του π.Αδαμάντιου Αυγουστίδη
εκδόσεις Δομή, Αθήνα 2008
"...Μήπως χρειαζόμαστε και οι ορθόδοξοι να αναπτύξουμε και πάλι τη δική μας παραδεδομένη αλλά παραμελημένη "αφηγηματική θεολογία; " Να ξαναβρούμε, αίφνης, τον τρόπο που ο πατρο-Κοσμάς "αφηγείτο" ως "παραμύθι"-παραμυθία, δηλαδή παρηγοριά και ελπίδα, την αλήθεια της Εκκλησίας; Τον τρόπο δηλαδή που διηγείτο τα της πίστεως με τις δικές του λέξεις, που δεν ηταν πιά δικά του λόγια αλλά σαρκωμένος αγιοπνευματικός λόγος, θρεμμένος απο το ασκητικό του βίωμα. Με αλλα λόγια, να ξαναβρούμε τη θέση που της ταιριάζει - αλλά και να ανπτύξουμε περαιτέρω- μια ορθόδοξη "παραμυθητική" θεολογία, ανταποκρινόμενοι στη δίψα του σύγχρονου ανθρώπου για ποιμαντικό λόγο αμεσο, βιωματικό και παρηγορητικό.
Πρόκειται βέβαια για ποιμαντικό επίτευγμα που δεν κατακτάται εύκολα, καθώς προυποθέτει πρόοδο σημαντική στην πορεία προς την αγιότητα. Ομως, εαν κάποιος δεν ειναι προκατειλημμένος, μπορεί να δεί τέτοια ποιμαντικά κατορθώματα να ανθίζουν απρόσμενα γύρω του. Εκεί που δεν το περιμένει. Οπως ανάβλυσαν οι ευωδίες της θείας Χάρης απο τις σχισμάδες των κελιών του γέροντα Παισίου η Πορφυρίου η Ιακώβου η ποιός ξέρει πόσων αλλων, λιγότερο γνωστών σύγχρονων αγιασμένων μορφών..."