Στον Αγιο Κοσμά Τσαπουρνιάς

Ανήμερα της Παναγίας λειτούργησα στον Αγ.κοσμά Τσαπουρνιάς. Ολόκληρη σχεδόν η παραθεριστική κοινότητα Μίχα-Τσαπουρνιά εδωσε το παρών στον πανηγυρικό εορτασμό της Κοιμησης της Θεοτόκου.

Πολλοί Πατρινοί, εδώ και αρκετά χρόνια , καταφεύγουν στον μαγευτικό αυτό τόπο για τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Συναντησα αρκετούς παλιούς φίλους και επώνυμους πατρινούς.

Ιδιαίτερη εντύπωση μου προξένησε η ευλαβεια, η πίστη και η προσοχή των ανθρώπων αυτών, κατά τη διάρκεια της Θ.Λειτουργίας.

Απεθυνόμενος στο λαό του θεού, αφού εξήγησα γιατί ο Αυγουστος είναι ο κατ’ εξοχήν θεομητορικός μήνας του χρόνου, εδωσα το θεολογικό στίγμα της ημέρας λέγοντας:

«Τι είναι εκείνο που κάνει μια γυναίκα από την Ναζαρέτ να τιμάται τόσο πολύ από την ορθόδοξη Εκκλησία μας; Τι είναι εκείνο που την ξεχωρίζει από ολους τους Αγίους και την τοποθετεί αμέσως μετά την Αγία Τριάδα; Τι είναι εκείνο που της δίνει κεντρική θέση στους Ναούς μας, τα προσκυνητάρια και τα εικονοστάσια;

Είναι δυο στοιχεία πολύ σημαντικά που κάνουν το πρόσωπο της Παναγίας τόσο ξεχωριστό και τόσο τιμημένο:

α) Το πρώτο στοιχείο είναι το «Ναι» της παναγίας στην διορθωτική πρωτοβουλία

του Θεού, για την ενανθρώπιση του Χριστού.

Αυτή η πρωτοβουλία δεν θα μπορούσε ποτέ να επιβληθεί βίαια αναγκαστικά και μονόπλευρα, παρα μόνο εν ελευθερία.

Κι αυτό γιατί, αν ο Θεός αφησε ελεύθερο τον Αδάμ να του ανατρέψει το αρχικό Του σχέδιο, τώρα στην διορθωτική του κίνηση θα αρει ξαφνικά την ελευθερία και θα πεί στον ανθρωπο: «Θέλεις δεν θέλεις θα σε σώσω;»(Ιωάννης Ζηζιούλας).

Με το «Ναι», λοιπόν της Παναγίας στην πρωτοβουλία του Θεού, τηρείται ο ορος της ελευθερίας, συναινεί ο ανθρωπος στην πραγματωση του Μυστηρίου του Χριστού.

Γι΄αυτό ειναι τόσο σημαντικός ο ρόλος της Παναγίας στην κλήση του Θεού.

Ο Χριστός ερχεται ελεύθερα, με την συγκατάθεση του ανθρώπου. Χωρίς την συγκατάθεση του ανθρώπου, δεν θα υπήρχε προσωπική σχέση μεταξύ του Θεού και του κόσμου και δεν θα συνεχιζόταν ο διάλογος που ειχε διακοπεί στον Παράδεισο.

Δια χειρός Σταμάτη Σκλήρη

β) Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι η Παναγία ως Μητέρα του Θεού γεφυρώνει τη σωτηρία μας, γίνεται η γέφυρα για να περάσει στο κόσμο και να τον σώσει ο Λόγος του Θεού.

Ο Θεός Λόγος εζησε μέσα στη μήτρα της, με τη δική της σάρκα και με το δικό της αιμα.

Η σάρκα δηλαδή του Χριστού είναι η σάρκα της Μητέρας Του.

Με αλλα λόγια η σάρκα της Μαρίας που δόθηκε στο Χριστό, εγινε και είναι το θεωμένο Σώμα του Κυρίου.

"Και εφ' οσον το Σώμα του Χριστού που προσελήφθη απο την Παναγία αναστήθηκε, ηταν επόμενο και το σώμα της Παναγίας μας να αναστηθεί και να αναληφθεί"(Ναυπάκτου Ιερόθεος)

Αυτό ακριβώς το γεγονός, ότι δηλ. η Μαρία ενώθηκε με το Θεό περισσότερο από κάθε άλλο ανθρωπο, (δίνοντας σάρκα και αίμα στον Υιό του Θεού), είναι που την κάνει να δοξάζεται περισσότερο από όλα τα κτίσματα, και να ονομάζεται όχι απλώς Αγία αλλά Παν-αγία και Υπερ-αγία, δηλ. αγιασμένη περισσότερο από ολους τους Αγίους(Ιωάννης Ζηζιούλας).